Ορτύκια του Τέξας

Η ενεργός αναπαραγωγή ορτυκιών μεταξύ ιδιωτών εμπόρων έχει ακμάσει τα τελευταία 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξαν αλλαγές στις προτιμήσεις των παραγωγών. Αν αρχικά ως πρότυπο θεωρούνταν ολιστικά τα ιαπωνικά ορτύκια, πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Οι πτηνοτρόφοι σήμερα επικεντρώνονται όχι μόνο στην αβγοπαραγωγή, αλλά και στην κρεατοπαραγωγή. Οι λάτρεις της υψηλής γαστρονομίας έχουν συνηθίσει να καταναλώνουν το κρέας των μικρόσωμων αυτών πτηνών, το οποίο θεωρείται ελκυστική λιχουδιά στο τραπέζι. Η θριαμβευτική πορεία των ορτυκιών του Τέξας (εναλλακτικό όνομα «Φαραώ του Τέξας») στην πτηνοτροφία συνδέεται άμεσα με την κρεατοπαραγωγή τους. Τα αβγά του συγκεκριμένου πτηνού έχουν μεγαλύτερο μέγεθος σε σύγκριση με τα συνηθισμένα αβγά ορτυκιού, ενώ το βάρος του φτάνει τα 600 γρ.!
            Τα ορτύκια του Τέξας δημιουργήθηκαν στις Η.Π.Α. με τη διασταύρωση της ιαπωνικής και της αγγλικής λευκής ράτσας ορτυκιών. Η επιλογή των παραγωγών βασιζόταν κυρίως στην απόδοση των πτηνών σε κρέας. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκε μια μοναδική φυλή ορτυκιών που δε μοιάζει με τους προγόνους της. Οι καλύτεροι εκπρόσωποι της ράτσας έχουν πραγματικά εντυπωσιακά μεγέθη! Ως προς την εξωτερική εμφάνιση με βάση το χρώμα, τα ορτύκια του Τέξας μοιάζουν πολύ με τα αγγλικά, αλλά περισσότερο χαρακτηριστικό γι’ αυτά θεωρείται η απουσία μαύρων σημείων στο φτέρωμα, καθώς δεν επιτρέπονται περισσότερα από 3. Το κάθε πτηνό θα πρέπει να έχει ένα σημάδι στο κεφάλι του. Επιπλέον, τα θηλυκά ορτύκια του Τέξας είναι απαραίτητο να έχουν ροζ ράμφος. Αυτό δεν είναι μόνο ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της φυλής, αλλά σημαντικό δείγμα καλής υγείας. Το σχήμα του σώματος θα πρέπει να είναι στρογγυλό, σχεδόν σφαιρικό. Τα ορτύκια με χαρακτηριστικά που δεν πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές εξαιρούνται από την αναπαραγωγή.
            Τα ορτύκια του Τέξας έχουν φουντωτό λευκό φτέρωμα, φαρδιά πλάτη και στήθος. Είναι πολύ ήρεμα και νωχελικά πουλιά. Ακόμη και τα μικρά κλωσσόπουλα ελάχιστα μετακινούνται στο κλουβί. Τα ενήλικα ορτύκια συχνά εντυπωσιάζουν με την παθητική συμπεριφορά τους. Είναι τόσο ήσυχα που μπορούν να διαμένουν και σε διαμέρισμα! Αισθάνονται άνετα ακόμα και μαζί με άλλα μικρότερα πτηνά στον ίδιο χώρο χάρη στον ήρεμο χαρακτήρα τους.
            Τα ορτύκια του Τέξας φτάνουν στην ενηλικίωση πολύ γρήγορα. Για τον παραπάνω λόγο τα θηλυκά πτηνά αρχίζουν να ωοτοκούν στην ηλικία των μόλις 45-55 ημερών. Το βάρος του αβγού συνήθως είναι 15-16 γρ. Τα θηλυκά ορτύκια γεννούν περίπου 220-260 αβγά ετησίως (4-6 αβγά την εβδομάδα). Η μέγιστη απόδοση της ωοπαραγωγής παρατηρείται στην ηλικία των 5-6 μηνών. Ύστερα προτείνεται η αντικατάσταση με πτηνά μικρότερης ηλικίας, για τη βελτίωση των επιδόσεων της αβγοπαραγωγής. Το βάρος του θηλυκού ορτυκιού είναι 350-400 γρ., ενώ με στοχοθετημένη επιλογή, ανάλογα με το επιθυμητό μέγεθος, οι έμπειροι πτηνοτρόφοι επιτυγχάνουν μέσο βάρος ενός ενήλικου πτηνού 500-600 γρ. Τα αρσενικά πτηνά είναι κάπως μικρότερα. Κατά την εκτροφή των ορτυκιών του Τέξας με σκοπό την κρεατοπαραγωγή, συνιστάται η σφαγή τους να υλοποιείται στους 4-5 μήνες, μολονότι στη συγκεκριμένη ηλικία τα πτηνά φτάνουν σε καλό βάρος, χωρίς όμως το κρέας τους να χάσει την τρυφερή γεύση του, διατηρώντας παράλληλα τη διατροφική του αξία.
            Όπως είχε προαναφερθεί, τα ορτύκια του Τέξας έχουν μεγαλύτερο μέγεθος, γεγονός το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την κατασκευή του χώρου διαμονής των πτηνών. Σε τυποποιημένα κλουβιά ορτυκιών ύψους 15-20 εκ., όχι απλώς θα νιώθουν άβολα, αλλά θα υπάρχει πρόβλημα για το αρσενικό να ζευγαρώνει με το θηλυκό ορτύκι, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός των μη γονιμοποιημένων αβγών. Οι ιδανικοί παράμετροι του κλουβιού για τη διαμονή μιας οικογένειας ορτυκιού του Τέξας με 15 θηλυκά και 5 αρσενικά μέλη έχουν ως εξής (πλάτος / βάθος / ύψος του οπίσθιου τοιχώματος): 100 x 40 x 30 εκ. Για το μπροστινό μέρος του κλουβιού τα 27 εκ. είναι αρκετά. Στις συγκεκριμένες συνθήκες το ποσοστό γονιμοποίησης θα ισούται με 60%-70%, που αποτελεί μια καλή ένδειξη.
            Οι οικογένειες σχηματίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχουν περισσότερα από 2-3 θηλυκά πτηνά ανά 1 αρσενικό, δεδομένου ότι τα αρσενικά δεν είναι τόσο παθιασμένα, λόγω του ήρεμου χαρακτήρα τους. Η θερμοκρασία στο πτηνοστάσιο για ένα ενήλικο κοπάδι θα πρέπει να είναι πάνω από τους 18 °C, έτσι ώστε η παραγωγή αβγών να διατηρείται σε καλό επίπεδο. Η πρώτη εβδομάδα ζωής των νεοσσών συνοδεύεται από αρκετά υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες μειώνονται προοδευτικά. Από 1 έως 4 ημέρες, περίπου 36 °C. Έως 10 ημέρες, 32-33 °C. Μετά από αυτό, μέχρι 15 ημέρες, η θερμοκρασία μειώνεται σταδιακά έως τους 25 °C. Ο κύριος δείκτης της πιο κατάλληλης θερμοκρασίας για τα ορτύκια είναι η συμπεριφορά τους. Σε υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία αρχίζουν να μαζεύονται σε ομάδες και αναστατώνονται, ενώ σε πολύ υψηλή αρχίζουν να ανοίγουν τα ράμφη τους και αναπνέουν πιο γρήγορα. Η σχετική υγρασία στο χώρο εκτροφής ορτυκιών θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλή. Ο βέλτιστος δείκτης φτάνει γύρω στα 55%-65%.
             Είναι γνωστό ότι τα ορτύκια έχασαν το ένστικτο της επώασης. Αυτό συμβαίνει επειδή τα ορτύκια διαμένουν όλη τους τη ζωή σε κλουβιά, αλλά ακόμη και με εκτροφή ελεύθερης βοσκής μόνο το 1%-3% των θηλυκών ορνίθων κλωσά. Ως εκ τούτου, ο μόνος πραγματικός τρόπος αναπαραγωγής για τα συγκεκριμένα πτηνά είναι η αξιοποίηση μιας θερμοκοιτίδας. Τα ορτύκια κρεατοπαραγωγής έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κατά την επώαση. Η περίοδος αναμονής εκκόλαψής τους δεν είναι 21 ημέρες, αλλά 16-18 (συγκεκριμένα, τα ορτύκια του Τέξας εκκολάπτονται, κατά κανόνα, τη 17η ημέρα).
            Σύμφωνα με επαγγελματίες πτηνοτρόφους, δεν υπάρχει διαφορά στο ποσοστό επιτυχούς εκκόλαψης και στην υγεία των νεογνών όταν επωάζονται χωρίς τα αβγά να έχουν γυριστεί πολλές φορές την ημέρα. Για τον παραπάνω λόγο το γύρισμα των αβγών κατά την αναμονή για εκκόλαψη των ορτυκιών δεν απαιτείται. Αντιθέτως, το πλέον απαραίτητο είναι τα νεογνά να μένουν στο θερμοκήπιο για μερικές ώρες ώστε να στεγνώσουν αμέσως μετά τη γέννησή τους. Στη συνέχεια, τα κλωσόπουλα θα πρέπει να μεταφερθούν σε ειδικό χώρο, στον οποίο η θερμοκρασία θα έχει ρυθμιστεί ανάλογα με την ηλικία (βλ. παραπάνω).
            Σε αντίθεση με τα κοτόπουλα, τα ορτύκια είναι έτοιμα για κατανάλωση τροφής από την πρώτη μέρα ζωής. Τα ορτύκια του Τέξας τρέφονται με τροφές εκκίνησης για κοτόπουλα, οι οποίες, κατά προτίμηση, αλέθονται σε αλεύρι επειδή τα κομμάτια της τροφής είναι πάρα πολύ μεγάλα γι’ αυτά, ενώ τα ορτύκια είναι μικρότερα σε μέγεθος. Επιπλέον, καλά αλεσμένη τροφή είναι λιγότερο διάσπαρτη. Τα τρόφιμα και, φυσικά, το νερό θα πρέπει να βρίσκονται στο χώρο διαμονής των πτηνών όλο το εικοσιτετράωρο. Σε καμία περίπτωση μην προσθέτετε συμπληρωματικά υλικά στην τροφή των ορτυκιών μέχρι και 60 ημέρες. Αυτό μπορεί να προκαλέσει θάνατο ολόκληρου του κοπαδιού. Χρησιμοποιείτε βιομηχανικές τροφές μόνο καλής ποιότητας. Ύστερα από 21 ημέρες, η τροφή των ορτυκιών διαμοιράζεται σε τρία γεύματα ημερησίως και το φαγητό πλέον δεν αλέθεται. Από την 30ή ημέρα τα ορτύκια μπορούν να καταναλώνουν κανονική τροφή ενήλικων πτηνών. Τα ενήλικα ορτύκια του Τέξας, όταν έχουν αρχίσει να ωοτοκούν κανονικά (δηλαδή έπειτα από 45-50 ημέρες), τρέφονται 2 φορές την ημέρα.
            Το ανοσοποιητικό σύστημα και η ζωτικότητα των ορτυκιών του Τέξας υπολειτουργούν σε σύγκριση με άλλες ράτσες ορτυκιών. Επομένως, καλό είναι μετά την 3η μέρα γέννησής τους να χορηγούνται στα νεογνά ειδικά παρασκευάσματα βιταμινών, σύμφωνα με τις αναγραφόμενες οδηγίες.
            Ο προσδιορισμός φύλου στα ορτύκια του Τέξας δεν είναι εφικτός έως και 50-55 ημέρες, σε αντίθεση με τις όρνιθες ωοπαραγωγής. Με την επίτευξη της συγκεκριμένης ηλικίας αρκεί να εξετάσουμε προσεκτικά τα γεννητικά όργανα των πτηνών. Τα γεννητικά όργανα των αρσενικών ορτυκιών έχουν πιο στρογγυλό σχήμα και με ελαφριά πίεση στα πλάι εμφανίζονται λευκά υγρά. Τα ορτύκια του Τέξας αποκτούν το φτέρωμά τους λίγο αργότερα από τα κοινά ορτύκια. Η περίοδος πτερόρροιας ανέρχεται σε 3,5-4 εβδομάδες και ολοκληρώνεται σε 60 ημέρες.
            Ο φωτισμός για τα ορτύκια του Τέξας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή τους. Αμέσως μετά την εκκόλαψη στο χώρο διαμονής των κλωσόπουλων, θα πρέπει να ρυθμιστεί 24ωρος φωτισμός. Για να αποφευχθούν βίαιη συμπεριφορά και αυξημένη νευρικότητα ανάμεσα στα πτηνά, η ένταση του φωτός θα πρέπει να είναι περιορισμένη. Το μισοσκόταδο είναι το πλέον κατάλληλο γι’ αυτά, ενώ το φως είναι απαραίτητο μόνο για τις ζώνες σίτισης. Αντιθέτως, το άμεσο ηλιακό φως αντενδείκνυται. Δε συνιστάται η αξιοποίηση λαμπρών λαμπτήρων με σκοπό τη θέρμανση του χώρου διαμονής ορτυκιών, διότι οι νεοσσοί μπορούν να καούν ακουμπώντας μια ζεστή επιφάνεια. Η καλύτερη λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα κεραμικά φωτιστικά.
            Για να έχετε επιτυχημένη εκτροφή ορτυκιού, βασισμένη σε υγιή και παραγωγικά πτηνά, θα πρέπει να παρακολουθείτε στενά την ποιότητα του ζωικού κεφαλαίου και να απορρίπτετε τα μικρόσωμα πτηνά που υστερούν στην ανάπτυξη. Όλα τα νεογνά με ελαττώματα σε πόδια, ράμφη κ.λπ. συνιστάται να τοποθετούνται σε ξεχωριστό κλουβί και να μη συμμετέχουν στην αναπαραγωγή της ράτσας. Με την κατευθυνόμενη εκτροφή ορτυκιών επιλέγονται μεγαλύτερα σε μέγεθος, αλλά όχι παχύσαρκα πτηνά. Μέχρι τους 5 μήνες, το ορτύκια του Τέξας φτάνουν στο μέγιστο βάρος τους και στους 6 μήνες η παραγωγή αβγών αρχίζει να μειώνεται. Η γονιμότητα του ωαρίου επίσης περιορίζεται.