Μύκοπλασμα

• Ιστορικά δεδομένα

• Παθογόνος παράγοντας

• Συμπτώματα

• Διάγνωση και θεραπεία

• Πρόληψη

 

Τα οικόσιτα κοτόπουλα, όπως και τα άλλα πουλιά και ζώα, προσβάλλονται εύκολα από ποικιλόμορφες αρρώστιες. Συχνά υποφέρουν από ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος. Το συγκεκριμένο είδος ασθενειών είναι πολύ επικίνδυνο. Ακόμα και αν μόνο ένα πτηνό έχει πρόβλημα, μπορεί να επιφέρει ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες σε ολόκληρο το κοτέτσι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ως αιτία τωναναπνευστικών παθολογιών σε κοτόπουλα εμφανίζεται το μυκόπλασμα.

 

Το μυκόπλασμα είναι μια μολυσματική ασθένεια που εμφανίζεται σε πολλά πουλερικά ως οξεία ή χρόνια δυσλειτουργία του αναπνευστικού συστήματος. Ανάμεσα στα κοτόπουλα μπορεί να μεταδοθεί πολύ γρήγορα από άλλα μολυσμένα πουλιά, από το αβγό ή κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Η αιχμή της ασθένειας συναντάται το φθινόπωρο (με την περίοδο υγρασίας και κρύου καιρού). Ένα άλλο αρνητικό χαρακτηριστικό είναι ότι μπορεί να προσβάλλει πιο γρήγορα εκείνα τα πτηνά που είχαν εμβολιαστεί προηγουμένως εναντίων άλλων ασθενειών (το μυκόπλασμα πολύ συχνά συνυπάρχει με επιπρόσθετους ιούς και παράσιτα).

 

Ιστορικά δεδομένα

 

Η ίδια η ασθένεια εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα. Οι ειδικοί για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τα αίτια της νόσου και τις μεθόδους θεραπείας της. Έπειτα από προσεκτική εξέταση του βακτηρίου παρατήρησαν ότι το μυκόπλασμα έχει έναν εντυπωσιακό βαθμό μολυσματικότητας. Τα κοτόπουλα εύκολα μολύνονται από ήδη προσβεβλημένα πτηνά και τα ίδια μετατρέπονται σε πηγή του παθογόνου παράγοντα. Η έξαρση της νόσου στο αγρόκτημα επιφέρει τεράστιες απώλειες στους πτηνοτρόφους, δεδομένου ότι η θεραπεία έχει μεγάλο κόστος. Το μυκόπλασμα μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τα κοτόπουλα, αλλά και άλλα είδη οικόσιτων πτηνών. Για τον παραπάνω λόγοσυνιστάται η άμεση απομόνωση ενός πτηνού με συμπτώματα μόλυνσης όχι μόνο από την ομάδα του, αλλά και γενικώς από το πτηνοτροφείο.

Παθογόνος παράγοντας

Η συγκεκριμένη νόσος αναπτύσσεται λόγω του βακτηρίου Mycoplasmagallisepticum. Τα βακτήρια μπορούν εύκολα να διεισδύσουν βαθιά στις βλεννογόνους μεμβράνες των πουλερικών, προκαλώντας σοβαρές βλάβες σε αναπνευστικό,αναπαραγωγικό σύστημα και στους ιστούς. Τα μυκοπλάσματα είναι πολυμορφικά και έχουν την ικανότητα να αναπαράγονται γρήγορα ακόμα και σε έμβρυα κοτόπουλου. Εξαιτίας αυτού, τα νεαρά κλωσσόπουλα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για τηνεμφάνιση της μυκοπλάσμωσης, η οποία θεραπεύεται με μεγάλη δυσκολία.

 

 

Συμπτώματα

 

Η εξάπλωση της ασθένειας πραγματοποιείται με γοργούς ρυθμούς, αφού ακόμη και η σύντομη επαφή υγιέστατων πουλερικών με μερικά μολυσμένα πτηνάείναι αρκετή για να γίνει η ζημιά. Τα συμπτώματα της μυκοπλάσμωσης εμφανίζονταισταδιακά, καθώς η νόσος εξελίσσεται, η οποία μπορεί να χωριστεί σε 4 στάδια:

• Το πρώτο στάδιο διαρκεί έως και 20 ημέρες. Καθώς η ασθένεια δεν είναι εμφανής, τα συμπτώματα είναι σχεδόν αδύνατον να τα αντικρίσουμε.

• Το δεύτερο στάδιο αρχίζει αμέσως μετά το πρώτο, αλλά μόνο το 6%-10% των κοτόπουλων εμφανίζουν ορισμένα συμπτώματα αναπνευστικής μυκοπλάσμωσης.

• Το τρίτο στάδιο χαρακτηρίζεται από την ενεργή παραγωγή αντισωμάτων.

• Το τελευταίο, τέταρτο, στάδιο μετατρέπει το πάσχον πτηνό σε φορέα μόλυνσης. Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να απουσιάζουν. Ως χαρακτηριστικά συμπτώματα τις ασθένειας εμφανίζονται φτέρνισμα και βήχας, η μύτη που τρέχει και δάκρυα στα μάτια. Με την πάροδο του χρόνου τα πτηνά χάνουν την όρεξή τους για φαγητό, έτσι επιβραδύνεται η ανάπτυξή τους. Ταυτόχρονα, μειώνεται αισθητά η παραγωγή αβγών.

 

Τα πιο εμφανή συμπτώματα προσβολής από μυκόπλασμα παρουσιάζουν οικόκορες. Τα αρσενικά πτηνά εμφανίζουν εύκολα αντιληπτά σημάδια της ασθένειας με τη μορφή βήχα και ρινικής καταρροής. Εξετάζοντας προσεκτικά χαρακτηριστικά συμπτώματα υγείας του κόκορα, μπορείτε να εξάγετε συμπεράσματα σχετικά με τη γενική κατάσταση υγείας όλου του κοτετσιού.

Διάγνωση και θεραπεία

Για να πραγματοποιηθεί η διάγνωση της μυκοπλάσμωσης, ο κτηνίατρος είναι απαραίτητο να διεξάγει ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις με σκοπό την αναγνώριση του παθογόνου παράγοντα. Συλλέγονται κηλίδες από τα εκκρίματα των προσβεβλημένων από το βακτήριο πτηνών για περαιτέρω εξέταση. Για την ταυτοποίηση των μυκοπλασμάτων αξιοποιούνται αντισώματα. Η νόσος θεραπεύεταιμε ειδικά αντιβιοτικά. Για τη θεραπεία πολλών μικρών ομάδων σε πτηνοτροφεία, τα κατάλληλα φάρμακα αναμιγνύονται με την τροφή. Είναι απαραίτητο να υπολογιστεί η σωστή δοσολογία (περίπου 20 γραμμάρια φαρμάκου ανά 100 κιλά τροφής).

Πρόληψη

Τα νεαρά πτηνά υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους και τοποθετούνται σε απομόνωση για αρκετές εβδομάδες, ώστε να αποφευχθεί η περίπτωση ασθένειας. Στο πτηνοτροφείο όπου διαμένουν τα κοτόπουλα είναι απαραίτητο να τηρούνται όλοι οι υγειονομικοί κανόνες βίου πτηνών (κατάλληλο κλίμα, ποικιλόμορφη τροφή, τακτικόςκαθαρισμός). Με όλους τους δυνατούς τρόπους  θα πρέπει να επιδιώκεται η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των πουλερικών, με σκοπό την όσο γίνεται καλύτερη αντίσταση του οργανισμού σε διάφορους παθογόνους παράγοντες.

Για τον οριστικό αποκλεισμό κρυφών φορέων της νόσου, οι κτηνίατροι διεξάγουν ειδικές μελέτες εμβρύων που πέθαναν κατά τις πρώτες ημέρες επώασης. Εάν τα αβγά προέρχονται από άλλον παραγωγό, θα πρέπει να επωάζονται σε ξεχωριστό μέρος εωσότου διαπιστωθεί ότι οι νεοσσοί δεν είναι προσβεβλημένοι απόκάποια ασθένεια.