15 κορυφαιες και σπανιες ρατσες κοτοπουλων

Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι οι κότες υπάρχουν αποκλειστικά για τα αβγά και το κρέας τους. Όταν όμως εξετάσουμε πιο προσεκτικά το συγκεκριμένο πτηνό, μακριά από την οπτική γωνία του καταναλωτή, γίνεται προφανές ότι αυτό το πουλί είναι αρκετά εντυπωσιακό: φουντωτή ουρά, όμορφο λειρί… Γιατί να μην αποτελέσει το στολίδι σ’ ένα κοτέτσι, μια αντίστοιχη αυλή; Διακοσμητικά και σπάνια είδη κότας εδώ και καιρό έχουν καταλάβει ξεχωριστό χώρο στη βιομηχανία των πουλερικών χάρη στην επιλεκτική αναπαραγωγή τους. Γι’ αυτό και εμείς αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα να φτιάξουμε τη λίστα μας και να ανακαλύψουμε τις κορυφαίες και πιο ασυνήθιστες κότες στον κόσμο!

 

 

 

 

ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ 

 

Η πρώτη θέση της λίστας μας εκχωρείται σε μια από τις πιο σπάνιες ράτσες στον κόσμο, ο αριθμός πτηνών της οποίας υπολογίζεται σε μερικές μόνο εκατοντάδες παγκοσμίως. Αυτό το μοναδικό είδος είναι γνωστό ως Ha Dong Tao. Κατάγεται από το Βιετνάμ και εκτρέφεται αποκλειστικά στο πατρικό του έδαφος. Αρχικά ήταν μια ράτσα πουλερικών-μαχητών, καθώς το μέγεθος των πουλιών κατά μέσο όρο είναι αρκετά μεγάλο: το αρσενικό πτηνό ζυγίζει 3-4 κιλά, ενώ το θηλυκό 2,5-3 κιλά. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτών των ασυνήθιστων πλασμάτων, για το οποίο τους δώσαμε την πρώτη θέση στην κατάταξή μας, είναι τα χοντρά -θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη και άσχημα!- πόδια. Το Ha Dong Tao είναι ένα βραχύσωμο πουλί με φαρδύ στήθος, μικρά φτερά και μακρύ λαιμό. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα χοντρά παραμορφωμένα πόδια με κοντά δάχτυλα δεν αποτελούν ιδιαίτερα ελκυστικό θέαμα. Το μυστικό κρύβεται στο γεγονός ότι τα ετοιμοπόλεμα Ha Dong Tao εκτρέφονται όχι μόνο για τις θεαματικές μάχες μεταξύ τους, παρουσία θεατών, αλλά και για το κρέας τους. Στο Βιετνάμ τα πόδια του κοτόπουλου αποτελούν μια ιδιαίτερα αγαπημένη λιχουδιά.

 

 

 

ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ

 

Τη δεύτερη τιμητική θέση την έχουμε δώσει σε μια αρκετά εξωτική και ασυνήθιστη ράτσα κότας: ονομάζεται Ayam Cemani, που σημαίνει «μαύρος κόκορας». Για να κυριολεκτήσουμε, αυτό τα λέει όλα, επειδή το συγκεκριμένο πτηνό είναι εντελώς μαύρο. Έχει μαύρα φτερά, ομόχρωμο λειρί, ράμφος, πόδια, μάτια. Αλλά αυτό που χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως μαύρα είναι ακόμα και τα κόκαλα, το κρέας και το αίμα του! Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά τα κατάμαυρα πουλιά φαίνονται κάπως τρομακτικά. Τα συγκεκριμένα σπάνια κοτόπουλα έχουν την καταγωγή τους από τη νήσο Σουμάτρα. Εκτός από το ασυνήθιστο χρώμα τους οι κότες Ayam Cemani δεν προσφέρουν πολλά πράγματα. Έχουν χαμηλή παραγωγή αβγών, ενώ το βάρος τους φτάνει περίπου το 1,5 κιλό. Ως εκ τούτου η φυλή είναι σπάνια, την εκτρέφουν μόνο οι λάτρεις των ασυνήθιστων αυτών πτηνών. Ένας κόκορας, ντυμένος στα μαύρα, που κάνει βόλτα στο αγρόκτημα δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάσει…

 

 

 

 ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ

 

Το χάλκινο μετάλλιο στην κατάταξή μας κατέχουν τα πανέμορφα, σπάνια και ασυνήθιστα Phoenix ή Onagadori (διακοσμητική ράτσα ορνίθων). Το μοναδικό χαρακτηριστικό αυτών των πουλιών της Ανατολής είναι η πολύ μεγάλη ουρά τους, το ελάχιστο μήκος της οποίας φτάνει τα 3 μέτρα, ενώ το μέγιστο ποικίλλει. Τη δεδομένη στιγμή είναι γνωστή η ύπαρξη πτηνού με ουρά που έχει μάκρος 11 μέτρα! Τα κοτόπουλα της φυλής Phoenix κατάγονται από την Άπω Ανατολή, την Κίνα και την Ιαπωνία. Στις συγκεκριμένες χώρες τούς αποδίδεται ιδιαίτερη και εξέχουσα θέση ήδη από τη μυθολογία, καθώς τα πουλιά με μεγάλη ουρά εκτιμώνται ιδιαιτέρως και αποτελούν αντικείμενο σεβασμού. Αυτά τα απίστευτα κοκόρια συνήθως βόλταραν στο αυτοκρατορικό παλάτι, ενώ το να έχεις στο σπίτι πουλερικό με μακριά ουρά θεωρείται κλειδί για καλή τύχη. Για να αποκτήσει κανείς αυτό το διακοσμητικό πτηνό θα πρέπει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια. Στην Ιαπωνία απαγορεύεται η πώληση της συγκεκριμένης ράτσας, ενώ η δολοφονία του ιερού πουλιού τιμωρείται από το νόμο.

 

 

 

ΤΕΤΑΡΤΗ ΘΕΣΗ

 

 Άλλη μια αρχαία ράτσα πουλερικών έχει τοποθετηθεί στην τέταρτη θέση της λίστας μας. Αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για την κινεζική ράτσα Silkie. Τα εντυπωσιακά κοτοπουλάκια με την ιδιαίτερη ιστορία έχουν μια σειρά από απίστευτες ιδιότητες. Το φτέρωμά τους μοιάζει με μεταξένιο βελούδο. Στο κεφάλι τους υπάρχει ένα ασυνήθιστο «γούνινο καπέλο», το οποίο καλύπτει ολόκληρη την περιοχή μέχρι και τα μάτια. Επίσης, το δέρμα των πουλιών, οι λοβοί αφτιών και το ράμφος τους έχουν μπλε απόχρωση, ενώ τα πόδια τους έχουν πέντε δάχτυλα, σε αντίθεση με τα συγγενικά τους είδη. Το κινεζικό αυτό μεταξένιο κοτόπουλο αποτελεί διακοσμητικό πτηνό. Η κότα συνήθως παράγει γύρω στα 80 αβγά το χρόνο, ενώ το βάρος της σπάνια υπερβαίνει το 1,5 κιλό. Ως εκ τούτου, ο κύριος λόγος εκτροφής του πτηνού είναι για διακοσμητικούς λόγους, αφού εδώ και αρκετό καιρό η συγκεκριμένη φυλή περισσότερο αξιοποιείται για τον προαναφερόμενο σκοπό. Η πρώτη αναφορά για τη ράτσα Silkie είχε βρεθεί στα έργα του Αριστοτέλη, ο οποίος έχει γράψει για κοτόπουλα με ασυνήθιστο «τρίχωμα γάτας». Το ιδιαίτερο αυτό φουντωτό φτέρωμα, παρεμπιπτόντως, το κουρεύουν μερικοί κτηνοτρόφοι.

 

 

 

ΠΕΜΠΤΗ ΘΕΣΗ

 

Η πέμπτη και η έκτη θέση έχουν μοιραστεί ανάμεσα σε δύο παρόμοιες ράτσες, οι οποίες ανήκουν στην Polish crested chicken. Αυτά τα σπάνια πουλερικά εκπροσωπούνται από τις φυλές Paduaner και Hollands kuifhoen. Υπάρχει εδώ μια μικρή παρεξήγηση επειδή η ολλανδική ράτσα Hollands kuifhoen κατατάσσεται στις αναφερθείσες παραπάνω Κότες Πολωνέζες. Στο σημείο αυτό έχουμε διαφορετικές απόψεις. Η μια, που αναφέρεται αρκετά συχνά, είναι ότι αυτού του είδους οι κότες φοράνε όλες στην κεφαλή ένα φουντωτό τεράστιο «καπέλο» με φτερά που διαφοροποιείται ελάχιστα σε παρόμοιες φυλές, και μόνο από το χρώμα και τη φόρμα του. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με μια εκδοχή, όλα τα κοτόπουλα με τέτοιου είδους καπέλα άρχισαν να ονομάζονται Polish crested chicken γιατί το λοφίο τους έμοιαζε με εκείνο το καπέλο του Πολωνού στρατιώτη της εποχής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, τα πουλερικά πήραν τη συγκεκριμένη ονομασία από τη λέξη «poll», που μεταφράζεται ως «τρίχα». Υπάρχει όμως και άλλη γνώμη, βάσει της οποίας η Πολωνία έχει αποτελέσει ένα είδος γέφυρας μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τη μετακίνηση των προγόνων της ράτσας από την Ασία μέσω του εδάφους της σημερινής Πολωνίας.

 

Την ίδια στιγμή, πατρίδα της ράτσας Paduaner θεωρείται η Ιταλία, συγκεκριμένα η πόλη Πάδοβα, διότι ακόμη και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν γνωστή για τις ασυνήθιστες κότες λοφιοφόρους. Η ράτσα αυτή ανήκει στα σπάνια και διακοσμητικά πουλερικά. Οι κότες της συγκεκριμένης φυλής είναι κομψές και εμφανίσιμες, το λοφίο τους πολύ φουντωτό και μοιάζει με μπάλα. Καλύπτει όλο το κεφάλι τους κι αυτό συμβάλλει στην απουσία του λειριού σε αυτήν τη φυλή, αν και υπάρχουν όμορφα φτερά στο κάτω μέρος της κεφαλής. Το χρώμα του φτερώματος μπορεί να ποικίλλει, από το κλασικό μαύρο ή άσπρο μέχρι και τις έντονες και ασυνήθιστες αποχρώσεις. Η συγκεκριμένη φυλή αξιοποιείται για το κρέας της και την αβγοπαραγωγή, που αποφέρει γύρω 120 αβγά ετησίως. Το βάρος των πτηνών κυμαίνεται από 1,5 έως 2,5 κιλά.

 

 

 

ΕΚΤΗ ΘΕΣΗ

 

Τα ολλανδικά κοτόπουλα με λευκό λοφίο θεωρούνται ένα από τα εθνικά σύμβολα της Ολλανδίας. Πιστεύεται ότι παλιά, το 15ο αιώνα, ήταν μια συνηθισμένη ράτσα που χρησιμοποιούνταν για το κρέας και τα αβγά της. Όμως, οι κτηνοτρόφοι αποφάσισαν να βελτιώσουν την εμφάνιση του πτηνού και πρόσθεσαν το νέο αίμα της ράτσας Polish crested chicken. Πιθανόν αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η φυλή κατατάσσεται στις Κότες Πολωνέζες. Έχει αρκετά ασυνήθιστη εμφάνιση, καθώς όλο το φτέρωμα έχει πλούσιο μαύρο χρώμα και μόνο το λοφίο ξεχωρίζει με τα λευκά φτερά. Σε διάφορα έργα των ζωόφιλων ζωγράφων του 17ου αιώνα συχνά απεικονίζονται οι περίφημες ολλανδικές κότες, ενώ μερικοί κτηνοτρόφοι άρχισαν να τις αποκαλούν «κοτόπουλα με χτένισμα». Φυσικά, η συγκεκριμένη φυλή κατά κύριο λόγο ανήκει στα διακοσμητικά πτηνά. Το να υπάρχει ένα τέτοιο είδος πουλερικού στο κοτέτσι είναι ευτυχία για έναν κτηνοτρόφο-συλλέκτη. Ταυτόχρονα, η κότα-καλλονή μπορεί να παρέχει μέχρι και 140 αβγά ετησίως.

 

 

 

ΕΒΔΟΜΗ ΘΕΣΗ

 

Στην έβδομη θέση τοποθετήσαμε τη σπάνια και παλιά ράτσα πουλερικών Westfälischer Totleger. Αυτή η γερμανική φυλή ήταν κάποτε συχνά μόνιμη κάτοικος στα νοικοκυριά. Ωστόσο, με την εισβολή πολλών νέων δημοφιλών ρατσών σταδιακά άρχισαν να υποχωρούν η φήμη και η παρουσία της. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους εμφανίζεται στο γεγονός ότι οι όρνιθες Westfälischer Totleger διατηρούν την ικανότητά τους να γεννούν αβγά μέχρι και το θάνατό τους. Ακριβώς για το λόγο αυτό τις εκτιμούσαν παλαιότερα. Τα πτηνά έχουν όμορφο αεροδυναμικό σχήμα, καλυμμένο με άφθονα φτερά. Το βάρος των αρσενικών πτηνών πλησιάζει τα 2 κιλά, ενώ του θηλυκού φτάνει το 1,5 κιλό. Η συγκεκριμένη φυλή αποφέρει γύρω στα 150 αβγά ετησίως. Με τη διατήρηση της φυλής πλέον ασχολείται μόνο μικρός αριθμός κτηνοτρόφων που εκτιμούν και αγαπούν τις σπάνιες ράτσες.

 

 

 

ΟΓΔΟΗ ΘΕΣΗ

 

Άλλη μια σπάνια ευρωπαϊκή φυλή, η Lakenvelder Chicken, βρίσκεται στην όγδοη θέση της λίστας μας. Αυτά τα όμορφα κοτόπουλα από το Βέλγιο κάποια χρονική στιγμή είχαν βρεθεί στα πρόθυρα εξαφάνισης, όμως οι οπαδοί της ράτσας ασχολούνται με την εκτροφή τους λόγω των ασυνήθιστων χαρακτηριστικών της. Ο λαιμός των κοτόπουλων είναι μαύρος, ενώ το υπόλοιπο φτέρωμα του πτηνού έχει λευκό χρώμα. Μπορεί να υπάρχουν μαύρα στίγματα στην ουρά, ενώ στους κόκορες ενδέχεται να είναι ολότελα μαύρη. Για να πετύχετε το συγκεκριμένο χρωματισμό θα πρέπει να είστε υπομονετικοί, επειδή πολλοί νεοσσοί γεννιούνται με καθαρά μαύρο ή λευκό χρώμα. Μόνο μερικοί από αυτούς θα γίνουν ασπρόμαυροι. Ως εκ τούτου, με την αναπαραγωγή της κότας Lakenvelder προτείνεται να ασχολούνται μόνο οι επαγγελματίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή των ασπρόμαυρων αβγών της αποδίδει 180 αβγά ετησίως, ενώ το βάρος της συγκεκριμένης όρνιθας αγγίζει τα 2 κιλά.

 

 

 

ΕΝΑΤΗ ΘΕΣΗ

 

Ήρθε η σειρά να μιλήσουμε για τα πουλερικά της φυλής Breda. Παλαιότερα η συγκεκριμένη ράτσα ήταν δημοφιλής στις ολλανδικές αγροικίες, ενώ σήμερα θεωρείται σπάνιο είδος. Αυτά τα κοτόπουλα έχουν μια σειρά από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στο κεφάλι τους δεν υπάρχουν φτερά, μόνο ένα συμβολικό μικρό λοφίο. Εξαιτίας αυτού η κότα Breda μερικές φορές αναφέρεται ως «κεφάλι του κορακιού». Ειδικά τα αρσενικά πτηνά έχουν πολύ πλούσιο φτέρωμα, ιδιαιτέρως στην ουρά τους, αλλά και στα πόδια. Η φυλή θεωρείται πολύ ανθεκτική και υγιής. Εκτός αυτού, τα κοτόπουλα Breda μπορούν να γίνουν πραγματικά κατοικίδια. Είναι ήρεμα και γρήγορα συνηθίζουν τους ανθρώπους. Οι παραγωγικές ιδιότητες της ράτσας είναι αξιοσημείωτες. Το βάρος, κατά προσέγγιση, κυμαίνεται στα 2-3 κιλά για το θηλυκό πτηνό και η αβγοπαραγωγή τους αγγίζει τα 160 αβγά ετησίως. Επίσης, αξιοσημείωτο είναι πως όσοι έχουν δοκιμάσει το κρέας της κότας Breda αναφέρουν την ασυνήθιστη γεύση του, η οποία διαφέρει από εκείνη του συνηθισμένου κοτόπουλου.

 

 

 

ΔΕΚΑΤΗ ΘΕΣΗ

 

Τη δεκάδα των πιο σπάνιων και ελίτ κοτόπουλων ολοκληρώνει η φυλή με την όμορφη ονομασία Wyandotte. Τα πρότυπα πτηνά της ράτσας Wyandotte είχαν εκτραφεί το 1883 στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην πατρίδα των πιο όμορφων πουλερικών. Τα κοτόπουλα Wyandotte εμφανίζονται σε 15 διαφορετικές αποχρώσεις. Το πιο κοινό χρώμα ανάμεσά τους είναι το λευκό, με ασυνήθιστο ροζ λειρί. Οι παραγωγικές ιδιότητες των συγκεκριμένων πουλερικών είναι αρκετά καλές. Το βάρος τους κατά προσέγγιση κυμαίνεται στα 3,5 κιλά για τον κόκορα και 2,5 κιλά για την κότα, η δε αβγοπαραγωγή αγγίζει τα 150-180. Στη χώρα μας αυτή η όμορφη φυλή δε συναντάται εύκολα. Μπορεί να την εντοπίσει κανείς πια μόνο σε μερικά αγροκτήματα συλλεκτών, όπου ακόμα διατηρείται η γονιδιακή δεξαμενή αυτών των ασυνήθιστων πουλιών.

 

 

 

ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΘΕΣΗ

 

Στην ενδέκατη θέση της λίστας μας βρίσκεται η κότα-θαύμα της φύσης Naked Chicken (Γυμνό Κοτόπουλο). Αυτή η παράξενη ράτσα δημιουργήθηκε από τον καθηγητή Avigdor Cahaner στο Ισραήλ. Ο καθηγητής, επεξηγώντας τα σχετικά πειράματά του, ανέφερε ότι σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες τα ισραηλινά κοτόπουλα δεν έχουν ανάγκη από φτερά. Έπειτα από 25 χρόνια έντονης δραστηριότητας πέτυχε να αδρανοποιήσει το «περιττό» γονίδιο. Φυσικά, το πουλερικό με την παντελή έλλειψη φτερών και το κοκκινωπό δέρμα είναι δύσκολο να διακοσμεί ένα κοτέτσι, αφού η εμφάνισή του είναι -το λιγότερο- περίεργη. Μέχρι στιγμής αυτή η ράτσα κρεατοπαραγωγής δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι την αντιμετωπίζουν με δυσπιστία, ενώ οι υπερασπιστές της φύσης εκστρατεύουν υπέρ της κατάργησης πειραμάτων στα πτηνά.

 

 

 

ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΘΕΣΗ

 

Στη δωδέκατη θέση τοποθετούμε άλλη μια σπάνια ευρωπαϊκή φυλή, την Barnevelder. Σήμερα δεν είναι συχνό φαινόμενο να βλέπεις στα κοτέτσια αυτά τα εξαιρετικά πτηνά. Η συγκεκριμένη ράτσα έχει πανέμορφο φτέρωμα, το οποίο δεν υφίσταται σε καμία άλλη φυλή πουλερικών. Τα φτερά μοιάζουν να είναι διακοσμημένα με δαντέλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η φυλή έχει πολύ καλές προοπτικές για μαζική εκτροφή. Πράγματι, εκτός από την ξεχωριστή εμφάνισή της, τα πουλερικά μπορούν να προσφέρουν περίπου 180 πολύ μεγάλα αβγά ετησίως (με ελάχιστο βάρος 80 γρ.) και 3-3,5 κιλά νόστιμο κρέας.

 

 

 

ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ

 

Στη δέκατη τρίτη θέση βρίσκεται η φυλή Dominique. Αυτό το είδος πουλερικών αναφέρεται ως μια από τις παλαιότερες αμερικανικές ράτσες, λόγω των ριζών της στα χρόνια αποικισμού του Νέου Κόσμου. Σήμερα, η κάποτε δημοφιλής φυλή αντικαθίσταται από άλλες ράτσες υψηλότερης παραγωγικότητας, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ευρώπη. Ειδικότερα, έχει δώσει το γενετικό υλικό της στην ιδιαίτερα δημοφιλή αυτή τη στιγμή ράτσα Plymouth Rock, η οποία, με τη σειρά της, έδωσε τα «πετυχημένα» γονίδια σε πολλές άλλες φυλές κρεατοπαραγωγής. Τα κοτόπουλα της φυλής Dominique έχουν πολύ όμορφο ασπρόμαυρο φτέρωμα και ροδαλό λειρί. Το φτέρωμά τους είναι πολύ φουντωτό, γι’ αυτό οι κότες εξωτερικά μοιάζουν πολύ με μια πουπουλένια ριγέ μπάλα. Τα αρσενικά πτηνά είναι αρκετά μεγαλόσωμα. Συγκεκριμένα, ο κόκορας ζυγίζει περίπου 3,2 κιλά, ενώ η κότα 2,5 κιλά. Η παραγωγή κυμαίνεται στα περίπου 180 αβγά ετησίως.

 

 

 

ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΘΕΣΗ

 

Στη δέκατη τέταρτη θέση τοποθετήθηκε μια ακόμη ιδιαίτερη ράτσα, η ισλανδική φυλή Landrace. Αυτά τα μοναδικά πτηνά είναι ανθεκτικά και σκληραγωγημένα στις χαμηλές θερμοκρασίες. Η σπάνια ιδιότητά τους σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων στο σκληρό ισλανδικό κλίμα. Ακόμα και οι Βίκινγκς έφερναν διάφορα είδη πουλερικών στην Ισλανδία για εκτροφή, αλλά πολλά από αυτά δεν μπορούσαν να επιβιώσουν στις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες του απομονωμένου νησιού. Εκείνη η φυλή που άντεξε τη δοκιμασία έχει πλέον γίνει η εθνική ισλανδική φυλή. Το φτέρωμα των συγκεκριμένων πουλερικών μπορεί να έχει διαφορετικά χρώματα. Είναι πολύ δραστήρια και φιλελεύθερα, δε δέχονται τη ζωή στο κλουβί. Ταυτόχρονα, παρέχουν αβγά σχεδόν όλο το χρόνο, καθώς το κρύο δεν αποτελεί εμπόδιο. Το μέσο βάρος της κότας κυμαίνεται στα 2,5-3 κιλά και παράγονται ετησίως 200 αβγά. Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η ράτσα είναι τόσο εξοικειωμένη με το ψυχρό κλίμα που δεν μπορεί να επιβιώσει στις νότιες ζεστές χώρες!

 

 

 

ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΘΕΣΗ

 

Ολοκληρώνει τη λίστα μας, ευρισκόμενη στη δέκατη πέμπτη θέση, η πολύ ενδιαφέρουσα ράτσα Redcap Chicken από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή είναι πλέον μια σπάνια διακοσμητική φυλή πουλερικών, με ασυνήθιστο χαρακτηριστικό γνώρισμα το λειρί σε σχήμα καπέλου-τριαντάφυλλου. Τα μοναδικά αυτά κοτόπουλα από παλιά εκτρέφονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ σήμερα αυτό το είδος βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Οι κότες Redcap φημίζονται για την αβγοπαραγωγή τους, καθώς παρέχουν 150-200 αβγά ετησίως. Σήμερα τη διατήρηση της ράτσας την έχουν αναλάβει λίγοι Άγγλοι συλλέκτες, οι οποίοι και δεν αφήνουν τη φυλή να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της Γης…